آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 1,030 |
| تعداد مقالات | 9,108 |
| تعداد مشاهده مقاله | 10,311,907 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,544,237 |
اثربخشی طرحواره درمانی بر اضطراب اجتماعی، ترس از ارزیابی منفی و شرم از تفسیر بدن در دختران مبتلا به اختلال بدریخت انگاری بدن | ||
| دستاوردهای روانشناسی بالینی | ||
| دوره 9، شماره 3، آذر 1402، صفحه 1-14 اصل مقاله (800.76 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22055/jacp.2024.47198.1392 | ||
| نویسندگان | ||
| افسانه فروهر مقام* 1؛ سیدعلی آل یاسین2 | ||
| 1کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم انسانی، واحد آشتیان، دانشگاه آزاد اسلامی، آشتیان، ایران | ||
| 2استادیار گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم انسانی، واحد آشتیان، دانشگاه آزاد اسلامی، آشتیان، ایران | ||
| چکیده | ||
| هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر اضطراب اجتماعی، ترس از ارزیابی منفی و شرم از تفسیر بدن در دختران مبتلا به اختلال بدریخت انگاری بدن بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری پژوهش شامل دختران نوجوان مبتلا به اختلال بدریخت انگاری بدن شهر قم در بازه زمانی سال 1402 بود که به با استفاده از روش نمونه‌گیری غیرتصادفی در دسترس 30 نفر از دختران نوجوان انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش، 10 جلسه طرحواره درمانی گروهی به صورت 1 جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 2 ساعت، به عنوان مداخله درمانی دریافت نمودند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه اضطراب اجتماعی نوجوانان لاجرکا (1999)، پرسشنامه ترس از ارزیابی منفی لری (1983) و پرسشنامه شرم از تفسیر بدن دورات و همکاران (2014) استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و تحلیل کوواریانس انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش طرحواره درمانی بر اضطراب اجتماعی (35/0)، ترس از ارزیابی منفی (53/0) و شرم از تفسیر بدن (30/0) در دختران مبتلا به اختلال بدریخت انگاری بدن اثربخش بوده است. با توجه به یافته‌های این پژوهش می‌توان از طرحواره درمانی به عنوان یک راهبرد درمانی جهت کاهش اضطراب اجتماعی، ترس از ارزیابی منفی و شرم از تفسیر بدن در دختران مبتلا به اختلال بدریخت انگاری بدن استفاده کرد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| طرحواره درمانی؛ اضطراب اجتماعی؛ ترس از ارزیابی منفی؛ شرم از تفسیر بدن؛ اختلال بدریخت انگاری بدن | ||
| مراجع | ||
|
استوار، صغری و رضویه، اصغر (1392). بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس اضطراب اجتماعی برای نوجوانان (SAS-A) جهت استفاده در ایران. روش‌ها و مدل‌های روان‌شناختی، 3(12)، 69-78.
امام زمانی، زهرا. رحیمیان بوگر، اسحق و مشهدی، علی (1402). اثربخشی طرحواره درمانی بافتاری بر ترس از ارزیابی منفی و ترس از ارزیابی مثبت افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی: طرح تک-آزمودنی. دست‌آوردهای روان‌شناختی، در حال انتشار.
بساک‌زاده، سودابه، مهرابی هنرمند، مهناز، حسنی، محدثه و نرگسی، فریده (1391). اثربخشی روایت درمانی گروهی بر نگرانی از بدریختی بدن در دانشجویان دختر. روانشناسی سلامت. 2، 11-5.
پونده‌نژادان، آیه و جوهری‌فرد، رضا (1396). بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر تصور از خود در بیماران مبتلا به اختلال بدشکلی بدن. سومین کنفرانس ملی هزاره سوم و علوم انسانی، بندرعباس.
پورجابری، بهناز و دشت‌بزرگی، زهرا (1398). اثربخشی طرحواره درمانی بر اختلال خوردن و نشخوار فکری دختران نوجوان چاق شهر اهواز. سلامت جامعه، 13(1)، 1-10.
پولادی، حانیه (1400). اثربخشی درمان حساسیت‌زدایی و باز پردازش از طریق حرکت چشم بر حساسیت به طرد مبتنی بر ظاهر، شرم از بدن و خود شفقت ورزی در افراد مبتلا به اختلال بدریخت انگاری. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه خلیج فارس.
پاک اندیش، شادی، کراسکیان، آدیس و جمهری، فرهاد (1399). مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی و درمان شناختی-رفتاری بر کیفیت زندگی و تصویر بدنی زنان چاق. فصلنامه تعالی مشاوره و روان‌درمانی، 9(39)، 32-20.
تاشکه، مجتبی. دوازده امامی، محمد حسن. بختیاری، مریم و جعفری، مهدی. (1397). مقایسه عدم تحمل بلاتکلیفی و دشواری در تنظیم هیجان در افراد مبتلا به بدریخت انگاری بدن و اضطراب اجتماعی. روانشناسی سلامت، 7(27)، 130-113.
حیاتی، معصومه، شهنی ییلاق، منیجه و کیخسروانی، مولود (1402). تأثیر طرحواره‌درمانی بافتاری بر حساسیت بین‌فردی و خودکارآمدی مقابله‌ای دخترهای نوجوان دارای اضطراب اجتماعی. پژوهش‌های کاربردی روان‌شناختی،14(1)،99-114.
دمرچلی، نسیم، کاکاوند، علیرضا و جلالی، محمدرضا (1396). تدوین مدل ارتباط اضطراب اجتماعی با اختلال بدریخت انگاری بدن: نقش میانجی ترس از ارزیابی مثبت و منفی. مطالعات روان‌شناختی، 2(47)، 132-113.
دهستانی، مهدی، عزیزی، زهره و عزیزی، زهره (1397). اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر نشانگان بدریخت انگاری و طرحواره‌های ناسازگار اولیه در دانش‌آموزان دختر با نگرانی اضافه وزن. اندیشه و رفتار در روانشناسی بالینی، 13(47)، 56-47.
سبکباری، کیان. عباسی، روح الله و غلامی باکر، نیکتا (1401). اثربخشی طرحواره درمانی بر ترس از ارزیابی منفی دختران مبتلا به اضطراب اجتماعی. پژوهش‌های روانشناسی بالینی و مشاوره، 11(2)، 112-95.
صفاری‌نیا، مجید، زارع، حسین، کرمی، جهانگیر و سلگی، زهرا (1393). اثربخشی و تداوم تأثیر طرحواره درمانی به شیوه گروهی در درمان دانشجویان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی. مجله بولتن پژوهش در علوم پزشکی، 19(4)، 218-211.
قادری، فرزاد، کلانتری، مهرداد و مهرابی، حسینعلی (1395). اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر تعدیل طرحواره‌های ناسازگار اولیه و کاهش علائم اختلال اضطراب اجتماعی. مطالعات روانشناسی بالینی، 24، 28-1.
قربان‌پور احمدسرگورابی، فرزانه، صالحی قرالر، سعیده، پورامید، مرضیه و رضوی، محمد (1401). اثربخشی طرحواره درمانی بر اضطراب اجتماعی و بدریخت انگاری بدنی در دختران نوجوان مبتلا به چاقی. نهمین کنفرانس بین‌المللی روانشناسی، علوم تربیتی و سبک زندگی.
قدوسی‌نژاد، آیت و داردل، شیوا (1400). تأثیر طرحواره درمانی بر اضطراب و کارکردهای اجتماعی دختران نوجوان بد سرپرست. هفتمین کنفرانس بین‌المللی دانش و فناوری علوم تربیتی مطالعات اجتماعی و روانشناسی ایران، تهران.
کیانی‌ده‌کیانی، محبت و ماردپور، علیرضا (1399). بررسی میزان اختلال بدشکلی بدن و اضطراب اجتماعی بین زنان اقدام کننده به جراحی زیبایی و زنان غیر اقدام کننده؛ یک مطالعه مقایسه‌ای غیرمداخله‌ای. پژوهش سلامت، ۴(۳)، ۱۵۸-۱۵۲.
گراوند، فریبرز، شکری، امید، خدایی، علی، امرایی، مردان و طولابی، سعید (1390). هنجاریابی, روایی و پایایی نسخه کوتاه مقیاس ترس از ارزیابی منفی در نوجوانان دانش‌آموز 18-12 ساله شهر تهران. مطالعات روان‌شناختی، 7(1)، 95-65.
عزیزی، زهره، امامی دوست، سید مجتبی، جابرزاده انصاری، شقایق و امامی دوست، سید محسن (1399). اثربخشی طرحواره درمانی بر مهارت اجتماعی نوجوانان دارای اختلال اضطراب اجتماعی. دومین کنگره تازه یافته‌ها در حوزه خانواده، بهداشت روان، اختلالات، پیشگیری و آموزش، تهران.
ماهرالنقش، فهیمه، نادری، فرح، بختیارپور، سعید و صفرزاده سحر (1399). مقایسه اثربخشی آموزش ورزش ذهنی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر پریشانی روان‌شناختی و ترس از خود در افراد دارای بدریخت انگاری بدنی شهرستان اهواز. روان پرستاری، ۸(۳)، ۱31-۱18.
نوری‌زاده میرآبادی، مریم، حسین‌زاده تقوایی، مرجان. مولودی، رضا، سوداگر، شیدا و بهرامی هیدجی، مریم (1401). اثربخشی طرحواره درمانی بر سبک‌های مقابله‌ای و نگرانی‌های تصویر بدنی در افراد چاق مبتلا به اختلال پرخوری: مطالعه تک آزمودنی. علوم روان‌شناختی ۲۱(۱۲۰)، ۲۵۱۸-۲۵۰۱.
همتی ثابت، وحید، روحانی شهرستانی، نیکو، همتی ثابت، اکبر و احمدپناه، محمد (1395). اثربخشی طرحواره درمانی در کاهش پرخاشگری و اضطراب اجتماعی نوجوانان پسر 17 تا 18 سال شهرستان همدان. روانشناسی و روان‌پزشکی شناخت، 3(2)، 93-82.
یاسمی‌نیا، مهدی و سراج خرمی، ناصر (1399). رابطه بدشکلی بدن با اضطراب اجتماعی در معلمان زن شهرستان آبدانان. ششمین کنفرانس بین‌المللی روانشناسی، مشاوره و علوم تربیتی.
American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders. DSM-5.American Psychiatric Pub. Bergeron, P., & Derek, M. (2020). The Relationship Between image Dissatisfaction and Psychological HealthAn Exploration of Body image in young adult men. Unpublished master thesis southern Ohio State University.14-58. Calvete, E., Orue, I., & Hankin, B. L. (2013). Early maladaptive schemas and social anxiety in adolescents: the mediating role of anxious automatic thoughts. Journal of Anxiety Disorders, 26, 278-288. Cash, T. F. (2020). Body image: A handbook of theory, research, and clinical practice. New York: Guilford Press. Dyl, J., Kittler, J., Phillips, K. A., & Hunt, J. I. (2006). Body dysmorphic disorder and other clinically significant body image concerns in adolescent psychiatric inpatients: Prevalence and clinical characteristics. Child Psychiatry and Human Development, 36(4), 369-382. Fang, A., & Hofmann, S. G. (2010). Relationship between social anxiety disorder and body dysmorphic disorder. Clinical Psychology Review, 30(8), 1040-1048. Greenberg, J. L., Phillips, K. A., Hoeppner, S. S., Jacobson, N. C., Fang, A., & Wilhelm, S. (2023). Mechanisms of cognitive behavioral therapy vs. supportive psychotherapy in body dysmorphic disorder: An exploratory mediation analysis. Behaviour Research and Therapy, 161, 104251. Hawke, L. D., Provencher, M. D., & Parikh, S. V. (2013). Schema therapy for bipolar disorder: A conceptual model and future directions. Journal of Affective Disorders, 148(1), 118-122. Li, W., Arienzo, D., & Feusner, J. D. (2013). Body dysmorphic disorder: neurobiological features and an updated model. Zeitschrift Für Klinische Psychologie Und Psychotherapie, 42(3), 184-191. Pugh, M. (2015). A narrative review of schemas and schema therapy outcomes in the eating disorders. Clinical Psychology Review, 39, 30-41. Veale, D., Gledhill, L. J., Christodoulou, P., & Hodsoll, J. (2016). Body dysmorphic disorder in different settings: A systematic review and estimated weighted prevalence. Body Image, 18, 168-186. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 788 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 223 |
||