آمار
| تعداد نشریات | 30 |
| تعداد شماره‌ها | 953 |
| تعداد مقالات | 8,298 |
| تعداد مشاهده مقاله | 8,667,561 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,852,527 |
بهینهسازی الگوی کشت با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی و برنامهریزی خطی(مطالعه موردی: دشت بیرجند) | ||
| علوم و مهندسی آبیاری | ||
| مقاله 10، دوره 39، شماره 2، تیر 1395، صفحه 115-124 اصل مقاله (604.11 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22055/jise.2016.12116 | ||
| نویسندگان | ||
| محمود نخعی1؛ رضا هاشمی2؛ عباس خاشعی سیوکی* 2؛ محسن احمدی3 | ||
| 1کارشناس ارشد گروه مهندسی آب دانشگاه بیرجند | ||
| 2استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه بیرجند | ||
| 3دانشجوی دکتری آبیاری و زهکشی دانشگاه شهید چمران اهواز | ||
| چکیده | ||
| محدودیت منابع آب، عملکرد پایین بهرهوری، افزایش جمعیت و نیاز روزافزون به این منبع حیاتی لزوم برنامهریزی مناسب به منظور استفاده بهینه از منابع آب را در مناطق خشک و نیمه خشک جهان نمایان میسازد. الگوهای کشت مناسب، روشی بسیار مؤثر و اساسی برای استفاده بهینه از آب است. با توجه به محدودیت منابع آبی در دشت بیرجند، این تحقیق برای بهینهسازی الگوی کشت در این دشت انجام شد. بدین منظور، الگوی کشت رایج در دشت بیرجند (A) و هشت الگوی کشت رایج در سایر دشت‌های خراسان به عنوان الگوهای پایه مورد بررسی قرار گرفتند. در این تحقیق از روش تصمیم‌گیری چند معیاره‌ی فرایند تحلیل سلسله مراتبی و مدل برنامهریزی لینگو برای تعیین بهترین الگوی کشت استفاده شد. در هر دو مدل از معیارهای اقتصادی و اجتماعی برای حداکثر کردن درآمد خالص، اشتغال و نیروی کار و حداقل کردن آب مصرفی، هزینه، و مقدارآب مجازی صادراتی استفاده شد. نتایج نشان داد که معیارهای سود و آب مصرفی نسبت به سایر عوامل از اهمیت بیشتری در تعیین رتبه‌بندی محصولات و نوعکشت برخوردار میباشند. نتایج نشان داد که گیاهان زعفران، زیره، جو، گندم، صیفی‌جات، سبزیجات، چغندرقند، نباتات علوفه‌ای و پنبه به ترتیب بیشترین اولویت را برای کشت داشتند. با توجه به این نتایج و براساس الگوهای کشت رایج در منطقه، هشت الگوی کشت پیشنهاد شد. نتایج مدل تحلیل سلسله مراتبی نشان داد که الگوهای هشت، دو و چهار به عنوان الگوهای مناسبی میباشند که در این الگوها به ترتیب نباتات علوفه‌ای (12/21 درصد)، گندم (74/36 درصد) و گندم (76/46 درصد) بیشترین سطح زیر کشت را داشتند. با توجه به بهینه‌یابی در مدل LINGO مدل 8 به علت دارا بودن پایین‌ترین ضریب تعیین (R2) نامناسب می‌باشد. در الگوهای 2 و 4 سطح زیر کشت گندم و سبزیجات نسبت به الگوی کشت رایج در منطقه افزایش نشان داد. گیاهان جالیزی، زعفران، پنبه و جو در الگوی دو نسبت به الگوی رایج منطقه افزایش داشت در حالی که در الگوی چهار کاهش یافت. زیره در الگوی دوم کاهش نشان داد ولی در الگوی چهار افزایش یافت. سطح زیر کشت نباتات علوفه‌ای و چغندرقند در هر دو الگوی کشت نسبت به وضعیت فعلی منطقه کاهش نشان داد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بهینه‌یابی؛ الگوی کشت؛ دشت بیرجند؛ برنامهریزی خطی | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,649 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,256 |
||